Voortgang op school & Paramaribo

Lieve allemaal,

Wij zijn net weer terug gekomen in de jungle na een tripje naar Paramaribo. Dit was voor de verlenging van ons visum en natuurlijk een beetje plezier.

Maar eerst, de voortgang op de scholen! Wij zijn de afgelopen twee weken hard aan de slag geweest op de scholen, Nikki en ik voornamelijk in de bibliotheek op de openbare school, Rozemarijn en Yoni met het leren/helpen lezen en ook de bibliotheek op de christelijke school. 

Voor Nikki en mij was het de bedoeling dat wij op de openbare school de kleutergroepen zouden ondersteunen met gymnastiek en lerend spelen. Al snel kwamen wij er achter dat dit eigenlijk niet noodzakelijk was, wij vroegen aan de directeur hoe het zat met de leesvaardigheid van de kinderen. De directeur vertelde ons dat het lezen inderdaad een groot probleem is en ze hier zeker hulp bij konden gebruiken. De gedachte 'waarom is dit niet aangegeven toen wij hier al eerder naar vroegen' lieten wij maar varen en gingen aan de slag met roosters maken. Nikki en ik laten nu dus gymnastiek en lerend spelen los en storten ons nu op het helpen met lezen en ook met rekenen zullen we helpen.

Verder zijn wij nogal geschrokken. Al eerder vertelde ik over de autoritaire manier van lesgeven hier in het binnenland, nu hebben wij ondervonden dat hier ook nog steeds (ondanks de wet die dit heeft afgeschaft) lijfstraffen worden gegeven aan de kinderen. Op de openbare school worden kinderen dan naar de directeur gebracht en die slaat ze dan op (we denken) de handen met een stok. Op de christelijke school doen sommige docenten dit zelf bij de kinderen. Wij hebben aan de directeur van de openbare school hier naar gevraagd, hij vertelde dat dit nog steeds heel normaal is in het binnenland. Als (volgens hem) een 'normale' straf niet werkt, moet je werken met angst. Wij vroegen of hij dan niet bang was dat ouders dit melden, aangezien dit een strafbaar feit is, maar hij vertelde dat als kinderen dit aan de ouders vertellen zij vaak nog een pak slaag krijgen. Het is zo raar om iets wat zo tegen jouw eigen normen en waarden ingaat te zien en er eigenlijk niet iets aan te kunnen doen. Wel had Nikki het goede idee om de stok van de directeur te stelen als we weg gaan.

Even iets leukers, Paramaribo. Na wat angstzweet bovenop het gewoonlijke zweet hebben wij allen verlenging gekregen! Dus we mogen tot december blijven. Omdat we het zonde vonden om na één nachtje slapen weg te gaan hebben wij wat plezier dagen vastgeplakt aan dit tripje! We hebben genoten van een dolfijnen tour (geen dolfijn gezien), mooie oude plantages en even iets anders genuttigd voor onze smaak pupillen dan kip met rijst of rijst met kip.

Foto's zullen later volgen evenals hoe het gaat met het helpen van kinderen met lezen en hoe wij dit aanpakken. Nikki en ik gaan hier namelijk aankomende week mee van start. We hebben los gelaten dat we hier alles op tijd willen doen, want dat is iets wat hier niet gebeurd.

Lieve groetjes!